Het verbond tussen man en vrouw - van natuur gericht op het voortbrengen en opvoeden van nakomelingen - wordt door een christen begrepen als deelname in de bijzondere genade van het kruisoffer van Christus, zijn liefde voor ons. Het is dus een sacrament, een levend teken van die liefde. De zorg voor het bewaren van het sacramentele karakter van het huwelijk rechtvaardigt alle mogelijke eisen, vooral innerlijke, die de kerk stelt aan verloofden voor het aangaan van een huwelijksband. Hun wederzijdse beslissing heeft in een gezonde samenleving nooit uitsluitend een privé-karakter, zeker niet in de gemeenschap van de kerk, waar de gelovigen bovenal zijn geroepen tot het afleggen van getuigenis over de liefde Gods, zijnde de bron van elke authentieke liefde tussen geliefden. Elke stap in de voorbereiding op de huwelijksvoltrekking dient derhalve niet gezien te worden als louter formeel. De onderstaande documenten moeten worden voorbereid:
Toestemming van de plaatselijke bisschop voor de huwelijkssluiting (dispensatie) is nodig in de volgende gevallen: verschillende christelijke geloofsrichtingen
verschillende religies (dan wel het bij een der partijen ontbreken van een religieuze betrokkenheid): zie voor dit geval het boven reeds vermelde. De verloofden melden zich op het parochiebureau met hun voornemen het sacrament van het huwelijk te willen ontvangen ten minste drie maanden voor de geplande festiviteiten. Indien het huwelijk buiten de parochie wordt afgesloten (b.v. in Polen), zal de pastoor (nadat aan bovengenoemde voorwaarden zijn voldaan) schriftelijke toestemming geven. De verloofden geven dit document af op de door hen uitgekozen plaats (gelieve het desbetreffende postadres op te geven).